Wiolin
Ja tylko na chwilę. Mało czasu
Całość podobająca się, tylko podzielam zdanie wodniczki, "znajdź ją dla mnie" stanowczo lepiej mi się czyta.
Serdecznie pozdrawiam.

Yaro
Zatem poczekam, poczytam, a może i zagram.

Serdecznie pozdrawiam.

Los Paranoias Może to i prawda, że portalowy "segregator" nie kocha rymów. Ale, zapewniam, że ten tekst miał nikłe szanse by trafić na górną półkę. Sam jestem "rymarzem" i wbrew pozorom, napisać dobry i niebanalny tekst rymowany, jest nader trudno. Rymowankę potrafi napisać i prosta baba (lub dziad) z Kurpiów. Ty szanowny Autorze, poszedłeś po najmniejszej linii oporu, użyłeś rymów prostych, czyli gramatycznych. Mimo podziału zwrotek na cztery wersy, i tak wychodzi dwuwersowa strofa, ponieważ w pierwszej i trzeciej strofie brakuje rymu. Nie będę się rozpisywał, odsyłam do zakładki "Przydatne linki" z podtytułem "Dekalog dobrego wiersza". Zapewniam, że bez odpowiedniej wiedzy i warsztatu, nic dobrego się nie napisze, choćby nie wiem jaki się miało talent. Nawet Picasso musiał poznać podstawy rysunku, by rozwinąć się w malarstwie. Nie zaczynaj biegać, nie umiejąc chodzić.
Z tym mottem, pozdrawiam i życzę niegasnącej weny twórczej.

PS: Dolna półka to nie tragedia, sam wielokrotnie tam lądowałem, kop czasami mobilizuje do wysiłku. Chcesz podejrzeć dobre rymowanie, wejdź na forum "Altanka".
Tam na bieżąco można poćwiczyć "rymarstwo".
Do poprawy:
"na żadnej nie ma ma liście."

Yaro
No, odważnie. Wiolin, powodzenia. Chętnie usłyszałbym tę kompozycję, lecz niestety, do tego tekstu bardzo ciężko będzie dobrać odpowiedni układ nut, zwłaszcza utrzymanych w stylu reggae. Tekst który pretenduje do miana piosenki, musi mieć rytm i najczęściej... rym. Niestety, w Twoim tekście zabrakło mi tego, nie wyobrażam sobie linii melodycznej, która podołała by temu przedsięwzięciu. Może coś w rodzaju melodeklamacji, ale wtedy nie ma mowy o stylu reggae, którego podstawą jest rytm. Reasumując. Sorki Yaro, ale to nie jest piosenka którą mógłby zaśpiewać jakiś rastaman, choćby nie wiem jak się najarał.

Serdecznie pozdrawiam.

Ewa Witek
Po to właśnie jest ten portal. Chęć czerpania wiedzy i wyciąganie wniosków z błędów, nie jest tu potępiana. Życzę weny i owocnej twórczości.

Pozdrawiam

Ewa Witek
Na początek, proponuję wejść ponownie w edycję wiersza, zaznaczyć cały tekst i w górnej belce edytora kliknąć - usuń nadmiar akapitów. Wiersz nie będzie wtedy tak rozstrzelony.

Teraz do meritum. Słodko-gorzki wiersz o tym, że mimo upływu lat, zawsze będziemy o czymś marzyć, czegoś lub kogoś pragnąć. Teraz napiszę truizm, z którym w pełni się identyfikuję. Starzeje się tylko nasze ciało, choć można być starym za młodu i być młodym pomimo starości, to tylko kwestia podejścia do życia. Wiersz całkiem przyjemny w czytaniu.
Serdecznie pozdrawiam.

PS: Usuń ogonek w sadzie, bo sądem straszy.

wirtualna miłość dwojga ideałów
zaplątanych w sieci pozorów i kłamstwa
dotyk na touchpadzie zbywa czułość całą
Laury z Dziamdzialewa Filona z Dziamdziarska

Ładna socjologiczna przypowiastka.

Serdecznie pozdrawiam

Zbigniew Szczypek

No to pomarudzę trochę pod Twoim wierszem.
Pierwsze co, to tytuł. Nie dałeś pokombinować czytelnikowi, tylko od razu go naprowadzasz, więc uznajmy że nie przeczytałem tytułu. Na początku widzimy kobietę wracającą z udanej randki. Słowo kochanek w dalszym ciągu nie przesądza. Nie pasuje mi druga zwrotka, po co to słowo "przecież"? Np. "wczoraj" mi tu bardziej pasuje, jakby kupiła je specjalnie na tą okazję. Zamiast zgotować, wolę ugotować.

nagle miłe zaskoczenie
(jeszcze niczego nie podejrzewa, więc kulminacja nam się przesuwa)

wszystko stało gotowe
na stole talerze i srebrna zastawa
a w wazie jeszcze gorąca
jak usta skradzionej miłości
głowa

Czemu zmieniłem kolejność? Bo do końca nie wiemy co w tej wazie jest, bo skoro gorąca i w wazie to pewnie zupa. Ostatnie słowo rozwiewa wątpliwości. Taka trochę makabreska, jak w Balladzie o Imogenie Zembatego. A, i wkradł Ci się rym: mężem - podejrzeń.
To tyle mojego marudzenia.
Serdecznie pozdrawiam.

PS: Może " Miłe zaskoczenie" byłoby bardziej adekwatnym tytułem?

Wiolin
martwych bogów następcy
też będą martwymi
czasu nic nie przemęczy
i bez nas popłynie

Tym rymowanym wstępem, śmiem twierdzić, że natura jest bogiem nieśmiertelnym. My jesteśmy tylko mikrosekundą na osi czasu, po nas też życie będzie trwać, nie wiadomo w jakiej formie, ale ekstremalne warunki, życia jako takiego, nie są w stanie powstrzymać. Nie przeraża mnie pomieszanie pór, przebiegunowanie czy asteroida. Przecież wystarczy zwykła powódź, by choć na chwilę uzmysłowić nam, że z naturą nie mamy szans.
Serdecznie pozdrawiam.

Zdzisław
był w bajce chłopczyk z drewna
gdy kłamał rósł mu nos
dziś kłamcom wiem na pewno
rośnie władza i trzos

To jest moja wersja Twojej fraszki.
Pierwsze dwa wersy nic za bardzo nie mówią komuś, kto nie zna tej bajki (wiem, trudno uwierzyć, ale są tacy). Wiadomo wszakże, że każdy ma nos krótrzy niż wzrost, znaczy to, że każdy ma nos kłamcy? Co prawda wszyscy kłamią, lecz nie notorycznie.
Dlatego w mojej wersji, sam wprowadzam czytelnika w temat, by go spuentować dalszą częścią. Ja nieco uogólniłem, wiadomo kogo nazywają Pionkiem, lecz czym się różnią jego kłamstwa, od kłamstw poprzedników?
Polityka to bagno, w którym taplają się zakłamane świnie (przepraszam trzodę chlewną za to porównanie).
Serdecznie pozdrawiam.


PS: Chcesz poćwiczyć nieco swoje rymowanie, no to wejdź na forum i zagość w Altanie.

Afrodyta

coś zaiskrzyło
noc łuną zapłonęła
las gaśnie w oczach

Teraz wyjaśnię co jest nie tak z Twoim haiku. Przede wszystkim, pierwszy wers właściwie kończy całość, bo wiadomo o co chodzi, o pożar, więc nie ma tu miejsca na domysł czy dwuznaczność. W mojej wersji ona jest, bo ciągle nie wiadomo, czy chodzi o relacje międzyludzkie, czy o coś innego. Idźmy dalej. Drugi wers (w moim) też nie wyczerpuje tematu, bo może chodzić o namiętność, może. No i ostatni. Ten został bez zmian, choć ja bym wstawił zamiast "las", to "żar", tu nie ma znaczenia co płonie, chodzi o sam fakt spalania, w dużej mierze poszerza to pole interpretacyjne, bo żar uczuć też może"gasnąć w oczach", czyli mamy tu pożar dosłowny i ten z drugim dnem l. To by było na tyle mojego wymądrzania się.

Serdecznie pozdrawiam.

voytek72
Dziękuję "panie mecenasie", za nader przewrotną mowę.
Tak, mamy czas "słownych protez", stosowanych w imię doprowadzonej do absurdu poprawności politycznej.
Bo czy lepiej poczuje się idiota, którego nazwą "mądrym inaczej"? No tak, on może tak, ale reszta w swoich głowach dekoduje to określenie w jednoznaczne słówko "idiota".

Konkluzja- coraz mniej można.

Serdecznie pozdrawiam

Zbigniew Szczypek

No tak, wpadają.
A figę!
Nie poddam się. To niemożliwe bym sobie nie poradził z taką rymowanką.
Co do rymów.
Wiem, że PP nie za bardzo kocha rymy. Ale skoro w zamyśle miał to być wierszyk rymowany, to chciałbym by takim pozostał.
Dzięki
i
do znów.
PS: Nie mam czasu na odpoczynek, ostatnimi czasy, czas nad wyraz sobie bardzo cenię.

ajw
Dawno Ciebie nie czytałem (siebie też).
Ale miło powrócić.

w bazdechu oddech uniesieniem
ku gwiazdom lot nieopisany
by spadać w zmysłów rozstrojenie
współczulność którą w sobie mamy

Serdecznie pozdrawiam.

Zbigniew Szczypek

Dzięki Zbyszku za czytanie i ciekawy wpis.
Racja, mi też nie "płynie", tak to jest, kto szybko pisze, ten dwa razy pisze.
Chyba zardzewiałem nieco, zbyt długo niczego nie spłodziłem.
Zamiast wstawić do lodówki i "na zimno" go przeanalizować, wkleiłem, no i poooszło. Popełniłem błąd, który mści się przedwczesną publikacją fastrygi, a nie gotowca.
Spróbuję go doszlifować, może choć odrobinę zalśni płynnością.

Pozdrawiam i do znów.

PS: Naniosłem pewne poprawki.