Można o wszystkim...o swetrze, o taborecie, o talerzu, kubku...
Jeśli peel był uczuciowo związany z właścicielem/właścicielką swetra, to ten zapach będzie wyczuwalny długo, niczym słowa, które padły między nimi.

Piszesz:
lecz nikt nie jest doskonały. - piszesz nie o osobie, a o przedmiocie, odzieniu, więc myśle, że powinno być:
lecz nic nie jest doskonałe.

Poza tym nie bardzo rozumiem interpunkcję...ale to zapewne mój kłopot.

Ogólnie bardzo mi się podoba Pozdrawiam.

No i proszę
Autor utworu "zaszeregowaniem" w daną półkę, nie ma oczekiwać choćby zdania informacji, uzasadnienia, ale "władza" obraża się o uwagi czytelników. Dobre, nie ma co.
Darcon, Mam prawo sugerować administracji co widzę i jak widzę. A Twoje "dorady" aby z Puszczykiem utworzyć nowy portal i podzielić się co można robić lepiej, jest po prostu NIEGRZECZNE.
Nie było mnie tu kilka lat, zajrzałam....i ubiegnę Ciebie Darconie, bo zapewne zasugerujesz, że nie muszę tutaj być. Zgadza się, NIE MUSZĘ.
Zajrzę znów po kilku latach...tylko czy poza garstką adorujących się jeszcze ktoś tu zajrzy???
Czy portal nie podzieli losu innych, podobnych, po których zostało tylko wspomnienie????

Mam zdanie podobne do Puszczyka.
Jeśli "wysokie jury" jest tak zapracowane przerzucając na półki po 1 500 utworów rocznie, co daje 4-5 utworów dziennie, to powinno go stać choćby jednozdaniowe uzasadnienie "werdyktu".
Kiedy czytam niektóre zakwalifikowane na "wyżyny" to nie wiem czy śmiać się czy płakać.
Zlikwidujcie te śmieszne półeczki, niech czytelnik sam zweryfikuje co mu odpowiada a co nie.

Fakt, lata temu, TO BYŁ B>DOBRY PORTAL.....BYŁ

...kopnąć te skrzypiące drzwi
...dlaczego ta twarz w lustrze

Mam tylko jedna marudkę , czy te i ta są takie niezbędne?
Innych czepialskich uwag nie mam. Dobry wiersz, czytam zawsze z przyjemnością.
Pozdrawiam.

Czytam z przyjemnością, oby takich wierszy było więcej.
Serdeczności posyłam

Czytałam ten wiersz wcześniej na innym portalu i z przyjemnością czynię to ponownie

zanim podniesiesz na dziecko głos,
a już, nie daj boże, rękę,
którą Pan ci przeznaczył do wskazywania drogi
i gładzenia płowych włosów,
Pozwolę sobie zapytać, dlaczego bóg małą literą, a Pan dużą? Wg mnie, brak logicznej konsekwencji w nazewnictwie.
Znam wiele Twoich wierszy ale ten mnie nie zachwycił.
Taki moralizatorsko-pouczający.
Dla średnio oświeconego człowieka, to taka "oczywista oczywistość" / Jak Bóg Kubie, tak Kuba Bogu/.
Kłaniam się pięknie.

Ja tak z własnego doświadczenia ...kiedy się mawia "zapomniałem" , to jest to tylko "pobożne życzenie".
W ładne słowa ubrałeś to "zapominanie"

Nie...noo...dlaczego nikogo tu nie ma?....Same Barbie o dwóch twarzach i jednej półkuli mózgowej?

Kłaniam się i dziękuję za ten wiersz.

Nie oddałam ci przecież parasolki...czyli JA nie oddałam. Na końcu masz:

w której chciałaby zatrzymać cię na zawsze.......czyli ONA. Brak tu konsekwencji.
Wers zapisany kursywą. Dlaczego? Jeśli to cytat to z czego?. A może ja nie rozumiem.........

Podoba mi się ten nastrój spokojnej rezygnacji, bez spazmów a jednak sięgający głęboko.

Inaczej zapisałabym ostatnia strofę:

zapytała
kim jesteś
odpowiedziałem
produktem wtórnym
wyrzuconym na brzeg kałuży

.....ale to tylko drobna sugestia.
Całość podoba mi się, mówi do mnie i niczego bym nie zmieniała.

Pozdrawiam

Hej, Antek Dawno mnie nie było a tu taka smaczna przekąska słowna.
Już na początku kupiłeś mnie tą muchą hartowaną w rosole, a dalej tylko było smaczniej.
Nie wiem czy to taki zaszczyt zapracować na raj...ja tam raczej nikogo bratniego bym nie znalazła
Ktoś powiedział : "Życie trzeba przeżyć tak, aby wstyd było opowiadać, ale przyjemnie wspominać".
Wszystkiego NAJ i do kolejnego poczytania

Jeśli jest walc i ostre tango to z tego raczej żadnej symfonii nie będzie.
Wybacz, dla mnie tekst naciągany.


Pozdrawiam

Co do niektórych sugestii zgodzę się z przedmówca, a przede wszystkim, że to nazbyt toporne.
Serce zmarło, nie wytrzymało ułomności tego świata.
Książka zostanie zapisana imionami ludzkości.
Wiara jeszcze jest i niech pozostanie w nich.
Koniec się zbliża wielkimi krokami,
nie ma nadziei dla potomności...

Jeśli coś zmarło / serce/ to gdzie ta wiara ma pozostać? A jeśli koniec wszystkiego, / bo brak potomności? / to jak to ma się do początku wiersza?...gdzie „ moje imie…moje nazwisko” ?
Cos tu w logicznej konstrukcji wiersza mi nie pasuje.

Ale to tylko ja….pozdrawiam.

Podoba mi się Twój utwór, ale w takiej wersji, co Ty na to ?

zaczynam włóczęgę próbując ominąć
nasze miejsca
cóż kiedy one są we mnie
tkwią jak kleszcz.

to pewnie minie
tylko nie mam czasu
by zapominać

z ostatnim odciskiem twojego policzka
ciężko jest zasnąć
modlę się o wspomagacze i niepamięć

wszystko jest inne
słońce umiera i zmartwychwstaje inaczej
łzy wypłukują twoje słowa
czasami na papier

osiadają na szybach tworząc mozaikę
nic nie widać
błogosławiona ślepota i raj
wyrzucony w błoto

szepczesz


jeszcze będzie
pięknie.

Dobrze, nawet jeśli tylko się tak wydaje