a na jego przedmieściach rosną sady
i pastuszkowie ciągną owce nad tyber,
aby tam je wystrzyc, ale one im się wymykają
i topią; dziesięcina. a rzeka przyspiesza;

pasterze nie czekają, wsiadają do łódki
i płyną na drugi brzeg zbierać winogrona.
za dwa miesiące będą pili wino -
jeszcze nie wiedzą, że przeniesie ich

pod chałupkę nad morzem tyrreńskim,
gdzie jakaś baba powie: to prawda, panie,
że tyber na przedmieściach lekko zwalnia,
ale to u nas ginie, no i tylko tutaj można

spotkać owce, gdy pasą się, a w lato
ustawione szpalerem wpadają do rzeki
wyrywając dziesięcinie winogrona
i resztki tego, co przyniesie miasto.










* Tytuł to cytat z wiersza W. Wencla