Doskonały tekst, Andro! Z samej metafory, niby sama abstrakcja, a tak obrazowo.

objazdy smutku zmieniłabym: objazdy, smutek

No, i tu się okazuje, że przydałaby się interpunkcja wtedy.

Wiosna niby to czas na zakochanie, ale czasem wyrzucenie czegoś z serca też daje satysfakcję a w każdym razie niesie ulgę. Więc byle tylko tę zimę przeczekać...
Tak to mniej-więcej czytam, a czytam z przyjemnością, bo napisane bardzo "androkoko".

Nie mogę sobie tylko zobrazować tego "wchłaniam dafnie" - tzn. jem rozwielitki?

Pozdrówki i byle nam wszystkim do wiosny

No dzięki, dzięki - nawet się nie spodziewałem takiego pozytywnego odbioru. Wiecie, to było rzeczywiście napisane u schyłku sierpnia... I tak sobie leżało, czaiło się, bo nie byłem pewien, czy nie trzeba będzie zmienić kilku słów po czasie. Ale przeczytałem w tym tygodniu i myślę sobie: płyń, płyń do ludzi

- Zola - nie chcę "objazdy, smutek". Chodzi o to, że objechać się nie da - trzeba się przez to przetarabanić. Dlatego, że objazdy smutku nieprzejezdne, pozamarzane

- Joanno - dobry wstęp to podstawa, nie? A serio: czasem tak bywa, że jest motyw, słowo, albo właśnie wstęp - i na tym buduje się resztę. Tak płynie po prostu z serca...

- Szalona - nie wiedziałaś, że pożeranie rozwielitek jest tym, co androski lubią najbardziej?

- msh - tak, najważniejszy jest ogólny odbiór, ten nastrój, który udaje się przekazać (jeśli się udaje). Ale następnym razem chętnie posłucham o "drobiazgach" Cieszy mnie Twój pozytywny odbiór, tym bardziej, że nie jesteś "z pierwszej łapanki"
"msh" to nie firma "Krzak"

Dobrze, że pokazałeś ten wiersz. Ciekawy tekst i wiele w przekazie. poczytałam komentarze pod spodem i ja się w tych odjazdach znalazłam, do mnie trafiły. Pozdrowionka.

Nie zazdroszczę synestetom czytającym pierwszą zwrotkę. Mogę sobie tylko próbować wyobrazić wielobarwną papkę w jaką zmieniają się ich mózgi

Nie chodziło mi o tych, u których synestezję wywołała (mi podobnych) ale takich, którzy synestezję mają wbudowaną w patrzałki od urodzenia... Domyślam się, że taki przesyt kolorów i zamęt zmysłów może czasem przyprawiać o chorobę w objawach podobnych do morskiej. Żal oczywiście udawany, maskujący może lekką zazdrość co najwyżej

Dal - a cóż to za ryba, która z psem przeciąga patyk?
Dzięki za odwiedziny - jak to odgrzebałaś?