Tak sentymentalnie i lirycznie, że aż szkoda iż tak krótko. Leciutko, rytmicznie. Ja chcę jeszcze. Pozdrowionka.

wspomnienia są tyle warte ile z nich zapamiętamy, a wiersz ma w sobie tyle liryzmu, płynności chwili, czytam i czytam. Pozdrawiam

Bardzo przyjemny w odbiorze ,taneczna myśl przewija się poprzez frazy z uśmiechem ,warto wspominać to co piękne pomimo że przeminęło

Nie pamiętam tych czasów, moje pokolenie już nastało po. Zostały mam prywatki i to przegadywane. Bal może był studniówkowy, ale się spóźniłam uciekając z olimpiady, więc nie wiem czy był Polonez. Ale wiem, że moi rodzice gdzieś wychodzi na bale ze szkolną młodzieżą ("belfry" miały dobrze!). I tę magię z Twojego wiersza znam z czarnobiałych zdjęć! Roześmiane i szczęśliwe pysie, cud kreacje i fryzury!
To mi się podoba:
na pokuszenie wodzi wodzirej - postać kojarzy się z filmem, też na żywo nie miałam okazji widzieć. A Ty Kamyś z autopsji, byłaś na takim balu?
Pozdrawiam! A wiersz mi się bardzo podoba, może też ma coś z amerykańskich filmów! Tam często mają bale!
P.S. Czuję niedosyt balów! Ech! Ja chcę na bal!

Przeczytałam z czystą przyjemnością
Tematyka na czasie, bale, studniówki, prywatki, ach!
Konfetti z dziurkacza! Pamiętam )

Wspaniały, nostalgiczny wiersz - szczerze gratuluję. Dodam jeszcze, że tak naj-najbardziej to strofa trzecia...

Sentymentalnie - rzadko poczytuję to za plus ale w tym wypadku i owszem.
Cóż pewne rzeczy nie wrócą - tak jest skonstruowany ten świat...

W Nowy Rok oglądałam migawki z prawdziwych balów sylwestrowych. Takich sprzed lat…
Niektóre obrazki i rekwizyty z filmu świetnie pasują do Twojego wiersza. Urokliwy, melodyjny - b.dobry wiersz.
I czuć w nim tęsknotę za tym, co już nie wróci…
Podoba się!
Buziak noworoczny!

Poruszyłaś moje wspomnienia i czasy szkoły średniej i matury. Uroczy wiersz