Znał kilka sposobów wyrażania oburzenia,
korzystał z werbalnego.
Pewnej nocy uzyskał potwierdzenie
że nieszczęścia chodzą parami.

(po sto dwadzieścia kilogramów każde,
ciężką łapą licząc).

W szpitalu nauczyli go kilku sztuczek
przez rurki. Zredukowany do drżącego
wykresu rozpoczął poszukiwanie sensu,
przynajmniej tak to wyglądało.

Od tamtego czasu zmienił się nie do poznania,
nie tylko zewnętrznie; milczał jak grób gdy kradli
znicze z pomnika.


z cyklu: Kurwa mać