Misio...

Począwszy od tytułu, który od razu polubiłem, z przyjemnością ruszyłem w podróż po twoich wersach.

To jeden z twoich najlepszych, bez kitu.
Choć długi, jednakże absolutnie nieprzegadany, co więcej, długość zdaje się tu być zaletą, bo snujesz swą opowieść nie zanudzając i nie racząc odbiorcy "zapychaczami".

Świetny pomysł, by połączyć kawę z miłością.
Czyż z ukochaną/nym nie pijemy jej rano?
Czyż nie jest to małym, codziennym świętem?

Osobiście, intymnie, wiarygodnie.
Napisałeś bardzo szczerze, co jest wielkim plusem i nadaje historii czegoś w rodzaju "złotego wspomnienia" chwil kochania, chwil niezwykłych...

Miło było Cię dziś czytać, Misio.
Pisz tak dalej, prosto z serducha, a wrócę na pewno

Widzisz, Misio, poziom poezji i prozy na tym portalu jest bardzo wysoki.
Nie zawsze dasz dobry utwór, czasem się nie uda...
Ale nigdy się nie podłamuj - jutro może być twój dzień

Dla ochłodzenia entuzjazmu dodam tylko....należy pamietać przy pisaniu o czymś takim jak dopełniacz /kogo...czego?/...i tu np : kreśli znaki mojego istnienia...powiewem twoich perfum...twojego dla mnie istnienia...coraz bliżej do popiołu spalonych pocałunków.......itd.
POzdrawiam.

Witam nie wiem jak mam rozumieć uwagę o DOPEŁNIECZACH ale chyba po prostu za dużo ich używam - tak to odbieram,a może Nuria napisze coś więcej
Berenika-najpierw wycofałem właśnie te słowa ale potem nawet mi się spodobały.Wydaje mi się że w obecnych czasach żeby zrobić cokolwiek potrzebny jest PROGRAM.A przecież żeby pisać wystarczy mały notes i kawałek ołówka tylko kto tak dziś potrafi.Dziś potrzebna jest klawiatura ale jeśli nie ma odpowiedniego programu i tak nic z tego nie będzie .A twoja interpretacja jest bardzo intrygująca i pomyślę nad tym egzotyzmem orientalnym.JEDNAK INTERPRETACJA TO COŚ PIĘKNEGO JEDNO I TO SAMO SŁOWO W STU KOLEJNYCH LUDZIACH WYWOŁA ZUPEŁNIE INNE UCZUCIA I EMOCJE. A czy długo piszę? hhm hmm choć bym pisał vałe życie to i tak będzie za krótko POZDRAWIAM

Podoba mi się.
Fakt: Intrygujące jest to pióro z programem pisania w wersji arabskiej.
Jesteś tak wiarygodny w wyrażonej tęsknocie, że nie przeszkodziły mi dopełniaczówki i "łzy".
Pozdrawiam,

z.

Picie kawy - swoistego rodzaju rytuał w wielu domach jednoczący członków rodzin jest coś nieskończenie magicznego w kawie, że popijając właśnie ją, przeżywa się z bliskimi ważne lub mniej ważne życiowe chwile. Wiedziesz czytelników aromatem kawy przez cały Twój wiersz i wychodzi Ci to całkiem dobrze. No i intrygujące pióro - stalówka w wiecznym piórze ulotne chwile życia ubiera w słowa