Majestatyczność

Dramat w czterech aktach.

Osoby:

Baron

Baronowa

Syn

Córka

Francuski Łącznik

Li Won

Książę Joachim von Kreutzetzetzker

Emil

jego Duch

Reżyser

Sęp

Muchy

Głos

AKT I – SCENA I

Amerykanka. Po prawej stolik, cztery krzesła. Na stoliku miednica. W miednicy pączki angielskie.

Na amerykance pół – leżąc, pół – siedząc Francuski Łącznik – chamsko pożerający rurki greckie wprost z miednicy obok. Czka, dłubie w nosie.

Wchodzi Baronowa.

W obu rękach lody włoskie. Twarz majestatycznie ubabrana tymiż.

Baronowa (takoż majestatycznie ) – z pewnego rodzaju zaskoczeniem w głosie.

- Pan tutaj ? -

Francuski Łącznik ( pożera rurki greckie, czka, dłubie w nosie )

- … -

Baronowa ( siadając na krześle – przesadnie majestatycznie z pewnego rodzaju trwogą w głosie ):

- A więc stało się -

Francuski Łącznik ( pożera rurki greckie, czka, dłubie w nosie)

- … -

Baronowa ( odwracając majestatycznie głowę z pewnego rodzaju obrzydzeniem w głosie ):

- Kiedy ? -

Francuski Łącznik ( pożera rurki greckie, czka, dłubie w nosie)

- … -

Baronowa ( podnosząc majestatycznie głowę i takoż opuszczając powieki, z jednoznaczną odwagą w głosie):

- Rozumiem -

Francuski Łącznik ( pożera rurki greckie, czka, dłubie w nosie)

- … -

SCENA II

Jak w scenie pierwszej – z tą różnicą że Baronowa milczy wpatrując się tępo acz majestatycznie w topniejące w jej dłoniach lody.

SCENA III

Jak w scenie drugiej.

SCENA IV

Wchodzi Baron. Przez ramię przewieszony płaszcz w szkocką kratę. W prawej ręce nadgryziona polska kiełbasa. Na lewym oku monokl.

Baron ( majestatycznie ):

- Baronowa tutaj ? -

Baronowa ( majestatycznie z pewnego rodzaju pogardą w głosie):

- Won -

Baron – takoż:

- Hm... -

W drzwiach pojawia Syn. Usta pełne pierogów ruskich.

Baronowa ( jak poprzednio):

- Won -

Syn odchodzi wymiotując.

Baron ( majestatycznie ).

- Baronowo -

Baronowa jak wyżej:

- Paszoł won -

Baron odchodzi.

SCENA V

Baronowa ( jak w scenie czwartej ):

- Won -

SCENA VI

Pojawia się niemiecki w każdym calu Książę Joachim von Kreutzetzetzker.

Podchodzi żwawo do Baronowej, zatrzymuje się z przytupem.

Baronowa ( nie oglądając się, jak w scenie piątej ):

- Won -

Książę Joachim von Kreutzetzetzker ( nonszalancko ):

- von Kreutzetzetzker, Baronowo... Joachim von Kreutzetzetzker.

Baronowa ( jak wyżej ):

- Won -

Książę Joachim von Kreutzetzetzker ( z niejakim zakłopotaniem )

- … von … Kreutzetzetzker. Joachim von Kreutzetzetzker.

Baronowa ( jak wyżej acz stanowczo )

- Won -

AKT II – SCENA I

Francuski Łącznik, Baronowa, Baron, Syn, Książę Joachim von Kreutzetzetzker, Emil.

Wszyscy – za wyjątkiem Francuskiego Łącznika ( nadal pożerającego rurki greckie na amerykance ) - stoją.

Emil nagle chwyta się oburącz za głowę i z obłędem w oczach krzyczy.

Emil:

- K...a m...ć !!! - stoimy i stoimy i g...o z tego wynika !!! -

- Gdzie jest Reżyser ?!!! -

W tej chwili ponad zebranymi rozlega się gromkie:

Głos

- Won ! -

Publiczność wstaje z miejsc i powoli opuszcza teatr.

AKT III– SCENA I

Jak w akcie drugim, z tą różnicą że Emil klęcząc w kącie sceny mamrocze coś o milionach i cierpieniu.

Pojawia się Li Won – chiński ochotnik – obecnie lokaj.

Li Won ( z namaszczeniem )

- Pan mnie wzywał ? -

W tym momencie, stojący w bezruch nagle ożywiają się i powoli zasiadają do stołu.

Baron:

- Podawaj -

SCENA II

Jak w scenie pierwszej, tyle że już po posiłku.

Baron nabija fajkę, zapala. Syn wymiotuje. Książę Joachim von Kreutzetzetzker wyciąga z kabury pistolet i strzela sobie w łeb. Baronowa ogląda paznokcie.

Baron ( pykając fajkę, z zadumą ):

- Baronowo, czy to prawda ? -

Baronowa ( ogląda paznokcie )

- … -

Baron ( pykając fajkę, z zadumą ):

- A więc stało się -

Baronowa ( ogląda paznokcie )

- … -

Baron ( pykając fajkę, z zadumą ):

- Kiedy ? -

Baronowa ( ogląda paznokcie )

- … -

Baron ( pykając fajkę, z zadumą ):

- Rozumiem -

Baronowa ( ogląda paznokcie )

- … -

Zapada cisza, przerywana torsjami Syna.

Baron ( pykając fajkę, nostalgicznie):

- Hm... -

W tej chwili Syn zaczyna wymiotować samego siebie i wywraca się na lewą stronę.

Baronowa patrząc z zadumą to na pulsujące wnętrzności Syna, to gdzieś w dal – milczy.

Baron ( pykając fajkę, nostalgicznie):

- Hm... -

Baronowa odwraca się powoli w kierunku Francuskiego Łącznika.

Baronowa ( majestatycznie ):

- Pan jeszcze tutaj ? -

Francuski Łącznik ( pożera rurki greckie, czka, dłubie w nosie ).

- … -

Emil ( krzyczy ):

- K...a m...ć !!! -

- Gadacie i gadacie i g...o z tego wynika -

- Gdzie jest Reżyser ?!!! -

W tym momencie zwisający z krzesła Książę Joachim von Kreutzetzetzker osuwa się ostatecznie na podłogę a Syn – wmiotywuje się i wywraca z powrotem na prawą stronę.

SCENA III

Jak w scenie drugiej, z tą różnicą że Książę Joachim von Kreutzetzetzker powoli ulega rozkładowi a obok Syna, na stole – leży nerka i wątroba – które to organy nieszczęśliwie był utracił podczas wielokrotnego wywracania się na lewą stronę.

Syn ( z przejęciem ):

- Bee...b...uep. -

Baronowa, patrząc obojętnie na Syna nuci jakąś patriotyczną pieśń.

Syn ( wywracając się na lewą stronę, wyraźnie przerywa sobie w połowie zdania ):

- Bee... -

Baron ( pykając fajkę, z zadumą ):

- Hm... -

Emil ( krzyczy ):

- K...a m...ć !!! -

- Siedzicie i siedzicie i g...o z tego wynika -

- Gdzie jest Reżyser ?!!! -

Nastaje cisza.

Pojawiają się Muchy i skwapliwie obsiadają Księcia Joachima von Kreutzetzetzkera.

Nad sceną krąży Sęp.

Baronowa ( majestatycznie odganiając Muchy krążące wokół nerki, wątroby i okresowej lewostronności Syna – nuci ):

- „gdybym to ja miała...” -

W tym czasie Emil zdejmuje pasek ze spodni ( które opadają ), robi na nim pętlę i krzycząc:

Emil

- K...a m...ć !!! -

- Śpiewacie i śpiewacie i … ueee... -

… wiesza się na klamce.

Nastaje cisza ( ponownie ).

Słychać tylko łopot skrzydeł i brzęczenie.

Po chwili.

Baron ( pykając fajkę i patrząc na Syna – który od dłuższego już czasu nie wraca do prawostronności – z zadumą ):

- Hm... -

AKT IV– SCENA I

Francuski łącznik, Baron, Baronowa, Syn, Książę Joachim von Kreutzetzetzker – jak poprzednio. Emil ostentacyjnie rozszarpywany przez Sępa.

Baron (pykając fajkę, z zadumą ):

- Hm... -

Baronowa (oglądając paznokcie, patetycznie )

- Hm... -

Baron (pykając fajkę, z zadumą ):

- Baronowo -

Baronowa (ogląda paznokcie )

- ... -

Baron (pykając fajkę, z zadumą ):

- Baronowo -

Baronowa (ogląda paznokcie )

- ... -

Baron (pykając fajkę, z zadumą ):

- Hm... -

Sęp ( wzbijając się w powietrze )

- K...a m ć !!! -

SCENA II

Jak w scenie pierwszej, tyle że Sęp znowu krąży.

Baronowa ( patrząc gdzieś w dal, nostalgicznie ):

- Ach... -

Baron krztusi się i pada martwy na stół.

W lewej ręce dymi fajka.

SCENA III

Jak w scenie drugiej.

Baronowa ( odwraca powoli głowę w kierunku Francuskiego Łącznika ):

- … -

Francuski Łącznik ( pożera rurki greckie, czka, dłubie w nosie ):

- … -

Baronowa powraca do poprzedniej pozycji.

SCENA IV

Jak w scenie trzeciej.

Baronowa podnosi powoli głowę i majestatycznie wodzi wzrokiem za Sępem. Po chwili Sęp traci koordynację ruchów i gwałtownie obniżając lot – z okrzykiem:

Sęp

- K...a !!! -

pada z łomotem na stół. Dodawszy szeptem:

Sęp

- m...ć... !!! -

zdycha.

Baronowa odrywa z obojętnością wzrok od Sępa i patrzy gdzieś w dal.

Muchy:

- bzzz, bzzz, bzzz … -

SCENA V

Wchodzi Córka i umiera.

SCENA VI

Jak poprzednio.

Baronowa zapatrzona gdzieś w dal, majestatycznie wstaje z krzesła i takoż opuszcza scenę.

Francuski Łącznik pół – leżąc pół – siedząc na amerykance, pożera rurki greckie, czka i dłubie w nosie.

Nad sceną krąży Duch Emila z gromkim:

Duch Emila

- K...a m...ć !!!, k...a m...ć !!!, k...a m...ć !!! … -

KONIEC