Wiersz typowy dla początkującego pisania, patos i zużyte zwroty. Ale od takich własnie się zaczyna. Z czasem zankikaja samoistnie, jesli autor jest otwarty na zmiany. A mówiąc szczegółowo:



Nieładna dopełniczówka, nie dość, że wątły, to jeszcze nicość. Nicości w wierszu trzeba zdecydowanie unikać.

Tutaj podobnie:



Do tego "nicości" i "wieczności" sie rymują.

Tu za dużo czasowników na raz i powórzenia:



Może:
"szarpię struny smutku
przy dźwiękach ostatniej melodii
odgrywam ostatni akt
nędznej życia parodii."

Zrymowałoby sie ładnie i wtedy pasowałby poprzedni rym.

Tym bardziej, że w ostatniej też słychać delikatny rym, hipokryci-ciszy.

Takie moje uwagi. Życzę powodzenia w dalszym pisaniu i wszystkiego dobrego, ponieważ dużo smutku wyczytałam w tym wierszu.
Pozdrawiam