Sympatyczny, barwny, wiersz. Czyta się z przyjemnością. Widać, że młoda autorka rozwija swój kunszt. Powolutku. Póki zapału nie braknie będzie coraz lepiej. Byle podtrzymywać w sobie ten ogień, wyrażający się w emocjonalnej potrzebie pisania, obserwowania świata i szukania wszędzie pomysłów.
Ja też kiedyś użyłam w opowiadaniu (jest chyba na PP) motywu maków przez zakochanych, ale czy dało im to szczęście? Teraz widzę, że zrywanie owych kwiatów mogło im zaszkodzić.
Życzę sukcesów.