Gred. Twoja dusza umęczona, złe wspomnienia, takie, że aż do uduszenia. Twój tekst poraża rozpaczą. Słowa"Kiedy się lękam lub obawiam złego, wtedy chowam się pod kołdrę w tą ciemność ukradkiem, bo przecież gdzie jest bezpieczniej,..." Już chyba o wygodę mniejsza, ale pozycja wygodna odpręża. To fakt.
A ze sobą zabieram "ubrany w szarości popiołu, nagi. Być może odejdę tam, gdzie żyją wspomnienia mej twarzy… ". Tylko, dlaczego ukratkiem? Fakt następny pewnie - Lęk.
Ja jako dziecko chowałam się do szafy, brałam latarkę i czytałam "Dar rzeki Fly" Marii Krueger. Oraz Leśmiana "Przygody Sindbada żeglarza". Tam czułam się bezpiecznie, choć trochę duszno było. Opowieść na wysokim poziomie, choć wydaje się prosta, ale taka nie jest. Jest prawdą o smutku. A23