Chała czy nie chała to jedno, ale to nie wiejska. Szanujmy się nawzajem, to naprawdę nie boli, a może uleczyć (tak samo ciebie jak i innych) Można się nie zgadzać, czy to z zawartością teksty czy też czyjegoś komentarza, ale można to wyrazić w sposób kulturalny. (mój komentarz jakby ktoś nie wiedział, odnosi się do obu powyższych)

Twój komentarz nie odnosił się w rzeczywistości do treści utworu. Skomentowałeś komentarze poprzedników, ignorując przy tym zamieszczony tekst, a tym samym autora, który czeka na opinie, naruszyłeś w ten sposób przestrzeń autor – tekst - czytelnik.

Następnym razem proszę o zgłoszenie nieregulaminowego komentarza i pozostawienie sprawy redakcji.

przyp. EF

Przypomnę, że znajdujemy się w najważniejszym miejscu Portalu, w miejscu spotkania autor-tekst-czytelnik. To miejsce jest szczególnie przez nas pielęgnowane, więc bardzo proszę o uszanowanie zasad obowiązujących w tym miejscu.

Skupmy się zatem na merytorycznej, konstruktywnej krytyce lub esencjonalnym zachwycie uargumentowanym czymś więcej niż przymiotnikami "świetne, doskonałe, piękne".

Nie chciałabym z nowym rokiem sięgać do bardziej restrykcyjnych kar porządkujących, więc proszę sobie powyższe wziąć do serca, bo przy kolejnym ekscesie nie będę już tak pobłażliwa.

Pozdrowienia,
EF

EDIT: Czy zbyt mało jasno się wyraziłam? Rozmawiamy tutaj o tekście, nie pouczamy innych. Ze wszystkimi rozmowami niezwiązanymi z tekstem zapraszam na pw, forum lub SB.

Witaj, Kasiu (mam nadzieję, że zdrobnienie nie urazi)

Nie miałam okazji jeszcze Cię komentować, ale obserwuję sobie Twoje teksty od kiedy jesteś z nami. Właściwie są na dość równym poziomie, jakby nie był ważnym dla Ciebie rozwój w pisaniu, praca nad tekstami, a jedynie wypowiedzenie myśli, w Twoim poczuciu własnych, na tematy, które wydają Ci się plagą i zmorą tego świata. Odnoszę wrażenie misji, jakbyś chciała potrząsnąć wszystkimi dookoła i wykrzyczeć patrzcie, to jest złe, to jest niemoralne, to do niczego dobrego nie prowadzi a to cię zniszczy, etc. I, to jedyne, co doceniam w Twoich wysiłkach literackich.

Niestety, bierzesz się za tzw. stereotypy, a to jeden z gorszych grzechów początkujących wierszokletów. Stereotyp to jedynie przeświadczenie o tym, że coś jakieś jest i znajdą się tacy, którzy będą mieli nie tylko przeświadczenie, ale i doświadczenie, którym obalą niektóre mity, stąd Twoje teksty są właściwie nieodczuwalne dla mnie.

Kolejną rzeczą jest kawonaławowość, czyli inaczej mówiąc dosłowność przekazu nie ma nic wspólnego z poezją. Brakuje tu środków stylistycznych, wirtuozerii słowa. Ot, po prostu wygłoszona myśl, w dodatku niekoniecznie swoja, o czym już powyżej.

Na początek sugerowałabym zbliżyć się do swojej codzienności i opowiedzieć, o czymś co Ciebie naprawdę dotyka, raduje, rozczarowuje, rozśmiesza, zachwyca. Spróbuj opowiedzieć to w taki sposób aby zaciekawić i pozwolić odczuć niekoniecznie nazywając rzeczy po imieniu. Z czasem może przyjdzie łatwość w rozprawianiu się tematami typu globalne ocieplenie.

Życzę powodzenia w dalszym wierszotowrzeniu!

Pozdrowienia.