Tryptyk plebeysky

I

L4

„Pieprzone L4! Otrzymane wynagrodzenie,

jeśli wierzyć prędkim obliczeniom kalkulatora,

nie wystarczy nam dziś na opłaty. Ile, gangsterze,

mógłbyś mi pożyczyć pod zastaw życia?”, rzekłem wczoraj.

Kiedy rozpocząłem lekturę jednego z czasopism,

za 30 złotych w e-kiosku niedawno kupionych,

rozpacz minęła. I w spadku po poezji chwilowej

dostałem konieczność dbania o własny wizerunek,

chociaż nie jestem poetą bananowym, jebanym

yntelygentem. Tym razem nie ja, Krzysiu B., zwątpię.

Czy tym razem zwątpi jeden z was? Tym razem, o trutnie,

zwątpią wszyscy naraz! Prostując się niebawem, majtki

wciągnę na grubą dupę. Opodal dworca PKP

cudzoziemka rozstawi ręce, spyta po angielsku,

gdzie jest lotnisko. W powietrzu trzymając znów maszynkę,

skręcę fajeczkę. Snadź schudnę i cukrzycę ujarzmię,

pijąc tylko wodę. Między obojętnością plebsu

a wyjebaniem na wszystko śni potwór śmierci. Zwykle

chowa się za świątynią, jak ktoś – kto nie ma roboty –

za szafą, i niepodobna go już stamtąd wypłoszyć.

II

Oblężone komputery

Niewykluczone, że trzy dni, w których Pan Jezus

był martwy, to stateczki. Bóg – rajski szczur – patrzy,

jak udaję się w rejs na ocean otwarty

niczym rana. Odbija mi się po poszczeniu.

(Nie zapomniałbym o jaraniu po jedzeniu).

Zapalniczka, w której żar kopał sobie norę,

nie wybuchła. Skończyło się na syku krótkim.

Na podstawie wszystkiego, co spada wciąż z góry,

badam przyszłość i przyczynę braku kultury

boskiej. Wieść o mej nędzy obiegła internet.

Komputery są oblężone i nadchodzą

z odsieczą mężczyźni, którzy odcinają prąd.

Gdy nikt już się nie liczy w wyścigu po szczere

wiersze, kałużową, rynsztokową potęgę

stanowię! (Nazwisko Bencal kojarzy się źle

czy dobrze?).

III

Płytka oda do PP

                             Moje myśli są dziś, o cna Sorensen Edyto,

                             pochłonięte jakowąś wirtualną cipą!

Zawdzięczam Jezusowi dużo i nie chciałbym

wyjść na niewdzięcznika, jednakże pytając go,

czy do upubliczniania swych grzechów mam prawo,

przedłożyłbym jego wolę nad wybór własny.

Pośród gości online jest znowu moderator,

na którego czekałem, odświeżając stronę,

i już za chwilę zostaną tu zamieszczone

moje sonety, które oceniać niełatwo.

Byłem pewien, że jestem najlichszym poetą.

Ktoś otworzył mi oczy. Jestem outsiderem,

tak jak sam Wolf Köhler. Jestem też, w przeciwieństwie

do Wolfa, przedstawicielem tych, którzy śmiercią

obronią tytuł Boga. Anielo Birecka,

czy chciałabyś zostać matką mojego dziecka?