Antypoemat - tytuł jakby na wyrost. Skupmy się więc tylko na anty. Bo taki jest zdaje się przekaz, nie tyle jak można, co - nawet jak nie można - to trzeba. Wbrew wszelkim uświadomionym ograniczeniom.

Niemniej wykon jest słaby. Wrażenie, że talent nie nadANża za zamiarem. Rytmika txtu prosto z przedszkola i do tego ta irytującą archaiczna inwersja.

Jak dla mnie bomba , właśnie ,że nie wrócimy z powrotem i to jest właśnie antypoemat dla wszystkich ,którzy pragną żyć za wszelką cenę. Jako spadochroniarz nigdy nie jestem pewien co mnie czeka ,kazdy skok jest inny ,każdy może być tym ostatnim. A kapryśny Pan Bu właśnie wylądował Huston mamy problem .Pozdrawiam

Nie robię rewolucji. Po prostu czytam i po lekturze mówię co myślę. Wypowiadam swoje zdanie, tylko tyle. Jasne, że niekiedy ocena jest niemiła, żartobliwa, albo i złośliwa. I nikt nie lubi jak mu się zwraca uwagę, że to co zrobił nie jest najlepsze. Ale to nie powód, by autor lub jego poplecznik atakował krytyka ad personam. Krytyk ocenia dzieło, a nie autora. To a propos zarzutów odnośnie do mojej oceny: "komentarzenia", "starania się być erudytą", "pozowania na obiektywizm". I jeszcze hjustonyarowego, żem kapryśny(?)

Tu nie podoba mi się prosty rytm 7zgloskowy, ta-dam-ta-dam- ta-da-dam i inwersje: posłuchajmy w rytmie: ser-ce czy-nić kamieniem; zna-jąc lu-dzi istotę.

Oczywiście jest próba, w tej jednak niewysokiej próby formie, przekazu, który przyznajmy też nie oszałamia

Nie twierdzę, że skoro mi się nie podoba, to ma się nie podobać wszystkim. Zawsze coś może się komuś spodobać. Jest fridom Ja tylko wyrażam swoje zdanie wobec utworu, który autor dobrowolnie wystawił na widok publiczny na portalu literackim.

Prostaczku, podoba mi się Twój wiersz właśnie dlatego, że jest rytmiczny, płynie sobie równiutko i tak prosto z serca. Napisałeś jak czułeś. Może odrobinkę zabrakło mi metaforyki, ale wiersz jak napisał mike17 jest o czymś, a to już bardzo wiele. Pozdrawiam.