również pamiętam teleranek tytułowy, ale w dni które był, ale ten tele-ranek to faktycznie niezły misz masz informacyjny, może nie uwierzysz, ale godzinę temu jadłem makrelę w pomidorach, i nawet smakowała, a jeszcze bardziej lubię paprykarza, na homara mnie nie stać, ja nie gwiazda podobało się, pozdrawiam serdecznie

no to, że się podobało, to oczywista oczywistość, ale powiem szczerze, że gdybym nie przeczytał komentarzy to tytułową kalafonię skojarzyłbym z kruchością i łamliwością niż z posklejaniem chaosu codzienności, a strona warsztatowa to już cóż rzecz, skali tu brakuje by oceniać Twoje wiersze Miluś, daje najniżej jak można, świetne pozdrawiam serdecznie

P.S. słowo cito musiałem szukać w googlach, bo pierwszy raz słyszę, ale niezła ta niezwłoczność

świetnie opowiedziane przeźrocza, płynnym choć niełatwym językiem, przypomniałaś mi takie sceny z dzieciństwa gdy przy okazji rodzinnych spotkań, ojciec i wujowie wspominali swoje młodzieńcze lata i koleje życiowe dalszej rodziny poprzez pryzmat przeglądanych zdjęć w albumie, i wiesz, że nie wiadomo jakby kolorowo mówili, ja zawsze widziałem to w barwach czarno-białych, bo takie wtedy były fotografie, bardzo osobisty to wiersz, to czuć w każdym wersie, korzenie rodziny mojej żony pochodzą z ziem wołyńskich(niegdyś nasze ziemie), i też niezwykle smutnych rzeczy się wysłuchałem na tle tych poniekąd pokręconych historii naszych wschodnich sąsiadów, czasem każdy woli pamiętać rzeczy takie jakie widział je za młodu niż teraz, pamiętamy to co chcemy pamiętać i jak chcemy? już nie zanudzam, świetne pozdrawiam serdecznie

przepiękny wiersz, pejzaż bólu i cierpienia w zasadzie dwóch osób po stracie, niesamowicie uchwyciłaś to co ciężko jest wyrazić słowami, a Tobie się udało. czuć w każdym wersie osobiste refleksje, jak oddychasz tym co Cię dusi, świetny wiersz i te rekwizyty chowane do fartucha, aż mam łezkę w oku, pozdrawiam serdecznie

hahaha, czyli zabezpieczyłeś się już przed konkurencją no to sprytnie, płatność z góry wiadoma, bo z dołu już możesz nie wykopać należności pozdrawiam serdecznie i do następnego, byle nie w Twoim hostelu, a przynajmniej jeszcze nie

fraszka na wieczny hostel
bardzo fajna Apisie, przyjmujesz może zapisy na ten wieczny urlop? twoją konkurencją będą chyba urny co?

no ładnie i soczyście, aż mam ochotę na te czereśnie, i nawet na drążenie w tych czerwonych ustach językiem ach ta wyobraźnia.

sypialnia trochę może być pusta
przypilnuj tylko żeby nie usta

pozdrawiam serdecznie

i znów tu popłynąłem, jakoś tak samo się zbiera na to pływanie przy Twoich wierszach Milu
przeczytałem sobie dość cichutko, ale odchodzę nienasycony, bo za krótki, dopiero co zacząłem czytać a już się skończył...więc zaczynam raz jeszcze i znów koniec, no co no...odpłynąłem za daleko i musiałem wrócić , i jeszcze tu wrócę sobie nieraz, pozdrawiam serdecznie

ciekawy ten Twój (nowo)tworek, ale faktycznie tutaj dobro chyba nam zbrzydło i jedziemy w drugą stronę, czy to możliwe?, mam nadzieję, że jeszcze wyrok nie zapadł i jest dla nas szansa, ale ciekawa filozofia, pozdrawiam serdecznie

mede_o - pewnie i mas rację, fajnie jest wprowadzać nowe i burzyć kanony czy łamać zasady, być pierwszy czy najlepszy, ale przyznaj, że nie czyta się tych wersów za dobrze , a autor sam zrobi co zechce bo w końcu on tu rządzi, to jest tylko moje zdanie i nikogo więcej, moje skromniuteńkie ja uważa(nie mówię, że słusznie), że ten zabieg jeszcze ulepszy powyższy i tak już bardzo dobry i ciekawy tekst, ja wielkim znawcą nie jestem a nawet żadnym poetą pisanym przez małe "p" czy duże "P", i nie mówię tu o żadnym cięciu a wyrównaniu dwóch wersów, a teraz dajmy szansę autorowi na własny osąd i ustosunkowanie się do opinii komentujących pozdrawiam serdecznie

no faktycznie fajny wiersz, urzeka i lekko szokuje, uwielbiam słowo zgnuśniałe, powtórzenia tego przymiotnika świetnie wykorzystane, mam tylko malutką uwagę do podziału, prawie wszędzie masz metrum 3/3/3 a w dwóch wersach:
3/2/4
2/2/5

tak jakoś dziwnie w porównaniu do reszty, można by to wyrównać i pewnie nawet trzeba, ale lepiej niech ktoś inny i mądrzejszy się wypowie, całość bardzo fajna, pozdrawiam serdecznie

tak, przystanąłem tutaj chwilę dłuższą, prochu/piochu dostałeś więc zaczynamy i tak aż do piachu gdzie spoczniesz. cokolwiek w środku, na początku i końcu to samo każdy ma. podoba mi się ta strofeczka z geniuszem, do czegoś trzeba w życiu jednak dążyć pomimo tego, że wiemy jak skończymy, pozdrawiam serdecznie

mede_o za wiedzę bardzo dziękuję, każda lekcja od Ciebie czy innych, których bardzo cenię na tym portalu zawsze w cenie i dlatego zabieram dla siebie , ale nie o to mi chodziło, już pomijam oczywiście, że dwa razy napisałem "pasuje tutaj ten rym na moje" , to na myśli miałem to, że na tle innych w tym wierszu się różni. w żadnym razie do częstochowy tego ciekawego klucza scenariusza nie przyrównuje słoneczko
aha i całusy też zabieram serdeczności życząc

smutno tutaj u Ciebie ajw i to bardzo, nie da się jakoś tego czarnego słońca przemalować albo rozświetlić? ale za to melancholijnie i z klimatem, wiem co prawda, że czytam po jakiś tam małych poprawkach ale i bez nich pewnie było pięknie, pozdrawiam serdecznie

ślicznie namalowany obraz jakby zaczerpnięty z jakiegoś dzieła wielkiego malarza, jeżeli jest to Twoja głowa to nic tylko brać pędzel do ręki zaraz po piórze, poczułem jakbym oglądał coś naprawdę dobrego w galerii albo muzeum, pozdrawiam serdecznie