Najlepszy z tekstów pojedynkowych, jeden z tych, które nie pozostawiają złudzeń co do wyboru zwycięzcy - nawet, gdy ten z nikim nie walczył
Udało ci się mnie rozbawić - tak jak wszystkich czytających zapewne - za co należą się brawa. Forma rośnie, ciekawe, co przyniesie przyszłość?

Ach, to musiało się stać!
Niestety, jedno takowe zdanko poleciało, pewnie to i błąd, ale zbyt mocno przywiązałem się do pozostałych Zdecydowałem się nie zagrywać tej karty ze względu na to, że gram nią na końcu - odkrywając zbyt dużo mógłbym stracić element zaskoczenia. Stąd może się wydawać, że jest zbyt małe powinowactwo z "nietoperzami"; mam nadzieję, że wytłumaczyłem się choć połowicznie.

pozdrawiam

Wasinka, Pablo, Szmella - dziękuję mocno za opinie! Jeśli udało mi się przemycić element zaskoczenia do tekstu formatu 2500 znaków to znaczy, że moje założenie taktyczne zostało spełnione!

Jest w tym pomysł i to całkiem dobry, Arras, ale musisz potrenować, powalczyć z samą formą - używasz często mało zgrabnych sformułować, jest kilka błędów, istnieje też problem z przecinkami.
Co jest ważne to to, że w tym tekście wyczuwa się jakąś magię, mistyczne badania nad DNA i tak dalej
Uważałbym tylko na zwroty pokroju "arteliss" - bo ja, jako czytelnik, nie mam pojęcia, co to jest, poza tym to użyłeś małej litery więc już w ogóle mnie to zbija z tropu. W opku masz dużo sformułowań rodem z scifi, a w takim wypadku należy dość dobrze je wytłumaczyć (choć są autorzy bazujący na dezinformacji nazewniczej w sf, Hamilton chociażby).

pozdrawiam!

Sprawnie napisane, choć faktycznie prosi się czasami o przecinki, ciężko złapać oddech przy tak pędzącej akcji
Historia mnie mocno wciągnęła, pewnie dlatego, że w dość małej przestrzeni tekstowej udało ci się wcisnąć motyw przekrętu, ucieczki i pościgu - dużo się dzieje!

pozdrawiam

Kurcze, gdyby tak tylko autorzy zawsze wiedzieli, czy napisali gniota, czy może o dziwo nie, to można by uniknąć wycinki setek tysięcy drzew

Fajny pomysł i szkoda, że się nie udało - ale tak bywa, różne są grupy odbiorców.

pozdrawiam

Gienek? Józek? A gdzie Karle, Sveny czy inni Gunnarowie?
Mnie w tym tekście przekonuje właśnie ta typowo polska, okołoosiedlowa atmosfera - na gruncie skandynawskim mogłoby się nie powieść. Doceniam również sam pomysł, bo trzeba premiować oryginalne zagrywki ponad wszystko - choć dławienie ludzi cukierkami to jakiś paradoks kwadratowy!

Zgaduję, że niedługo kolejne opowiadanie z serii "...ator" ;]

pozdrawiam

Przerobiłem "Niemal hospitację" 1 oraz 2; rozumiem, że to wszystko pochodzi z większego uniwersum, ale czytane jako osobna całość nie sprawiło mi problemów - jeśli pojawiły się białe plamy, to mi nie przeszkadzały.
Widzę wyraźnie, że dłuższe teksty to twoja broszka, nie męczysz mimo tematu - bo świat biznesu czy finansjery mnie raczej nie rajcuje (serial "Suits" starczy w tej materii ).
Jeśli chodzi o przewidywania, nadzieje: główny, męski bohater jest lekko nieogarnięty, fajno będzie, gdyby robił coś więcej w tej historii, niż tylko pędził za wyśnioną kobitą (choć czuję, że jakiś przekręt w drodze). Pora, żeby gość przejął stery!
pozdrawiam

Mi to tam na początku zapachniało mielonką serwowaną przez Monty Pythona
Po raz kolejny pokazujesz, że dialogi to twoja mocna strona. Bezsprzecznie.
Zastanawia mnie, czy te opowiadania zalegają na twoim dysku, czy po prostu piszesz dzień i noc? W każdym wypadku imponująca częstotliwość, łatwo zabarwiasz codzienne sytuacje humorem, pozazdrościć

Podoba mi się ta wizja, relacja "reżyser" - "aktorzy"; jest tajemniczo, fabuła wymaga chwili zastanowienia, a mimo to, jak widać, wciąż budzi wątpliwości... Udało ci się napisać naprawdę ciekawy tekst, gratuluję

Nic tak nie zachęca do czytania, jak rozróba w komentarzach. Chleba i igrzysk!

Dzięki ów reklamie skusiłem się i przerobiłem ten tekst, z początku zniechęcony prostotą konstrukcji dialogów. Na szczęście to był dobry ruch z mojej strony. Potrafisz tak poprowadzić rozmowę, żeby wywołała uśmiech na ustach, a twoje słowotwórstwo bywa naprawdę niezłe: "ćpakoli" wygrywa tym razem

A, więcej tego chamstwa, bo to dobre chamstwo było (choć nie znalazłem niczego oburzającego w tym tekście, stąd mały zawód, liczyłem na więcej )

p.s. Oczywiście proszę nie zakładać, że z góry oddaję głos na HK - co to, to nie

A szkoda... Muszę pisać pod diaboliczną presją, mam potwornie ciężkiego rywala, słowem - kłopoty, ten ten darmowy głos mógłby mi pomóc


Dzięki wielkie za komentarze! Dobrze to pokazuje, że wiadomości o przedwczesnej śmierci formuły pojedynków literackich są mocno przesadzone. Może aż napiszę następną humoreskę, ale nie ukrywam, że hasło konkursowe niejako zostało w tym przypadku katalizatorem - mimo tego, że na wstępie je skreśliłem.

puma81 > Dzięki za komentarz, jasne, będę pisał i być może nawet - pewnego dnia - będę pisał lepiej

Martin CROSS > aż się zdziwiłem, że dopiero teraz ktoś mnie beszta za to głupie imię - uparłem się, że koniecznie musi być podobne do pozostałej dwójki i wybrałem metodą "a, wezmę to!" ze słownika; koniec końców masz rację, trochę szczypie w oczy. W każdym razie dzięki za zatrzymanie się na chwilę przy moim opowiadaniu!

Opowiadanie jakby wyjęte z Alicji (pod względem klimatu przede wszystkim), sprawnie napisane i sympatyczne, jednak oparte na istniejącym już świecie - mam nadzieję, że następnym razem pokusisz się o wykreowanie własnego, bo masz umiejętności, poza tym mimo wszystko ma się wtedy więcej "przestrzeni", nie trzeba się ścigać i dopasowywać do istniejącej projekcji - ale to tak tylko moim zdaniem

Babcia, wojna, sierota i cukier - dosyć nostalgiczna mieszanka, dzięki której opowiadanie faktycznie ma jakiś swój, "babciny" urok. Życzę dobrego pomysłu na nietoperza.