Są bardzo dobre fragmenty jak np. "zarastanie burzą" i ogólnie
czyta się dobrze. Zastanawiałem się nad tym neologizmem "zalesiałej",
z początku mi się nie podobał, ale właściwie jako określenie jakiegoś
stanu pośredniego wydaje się trafny. Nie mogę się tylko przekonać
do "szumiącego języka", ten czasownik jakoś mi do języka zupełnie
nie pasuje. Ogólnie jednak, na pewno na plus...

Pozdrawiam

I znów mam problem Podobają mi się bardzo poetyka tego wiersza. Czuć w niej już Twój indywidualny styl, ciekawe piękne metafory związane z przyrodą. To mnie zawsze u Ciebie urzeka. To zdecydowanie świat, w którym jest mi najlepiej, z uchem przy ziemi mogę bez końca słuchać podobnych opowieści.

Ale


- może by tak usunąć ten drugi przymiotnik i odciążyć wers? "Kępy twarzy" są już wystarczająco ciekawe i intrygujące


- wkradł się tu pewien pleonazm. "Piąć się" bowiem samo w sobie oznacza "posuwać się w górę", "rosnąć".


- spróbuj zastosować tutaj czas przeszły jak w pozostałej części wiersza. Szczególnie, że cały tekst składa się z jednej strofy, więc lepiej zachować konsekwencję.

łatwo było trafić
pod łóżko, gdzie nikt nie umiał przebić na wylot
spojrzeniem, dzikim jak niedźwiedzie łapy. odbite we mgle
rozdzierały źrenice, by wiatr mógł w nich łamać dźwięki
i las, który ginął we mnie po wieczność, zarastał burzą
z każdym mrugnięciem, strącając śnieg z chmur.

- "namiętnie" też mi tu jakoś nie gra, jest zbyt nadmuchane, wymyślne

No to się poczepiałam jak zwykle.

Całość piękna, magiczna, kobieca. Ja odbieram ją bardzo erotycznie i zmysłowo.
Cieszę się, że zajrzałam

Pozdrawiam!