A ja na puentę jakąś fajną czekałem

Coś wyrwanego z czegoś, jakby mała wprawka albo próbka czegoś większego, jakbyś wpadła na pomysł, zapisała coś i później nie miała czasu dokończyć, a teraz wygrzebałaś to z szuflady. Nie zwróciłem uwagi na orty czy przecinki, jest późno i jestem zmęczony Raziły mnie imiona, ale te imiona to cecha fantasy, do której chyba nigdy nie przywyknę
Sunęła dłonią po mokrej skale badając dokładnie grunt po którym kroczyła. - pomyślałem sobie, że pochylona porusza się do przodu, przesuwając dłonią po gruncie
Pozdrawiam

Rzygowiny - z tego co pamiętam
W koncie - ?, może bankowym?
Hej, Jasiu, a dokąd to z tą bronią w ręku? Idę zabić moją kobietę bo puściła się z innym. - Mocne
Tekst mi się nie podobał, ale to jednak rzecz gustu. Chodzi mi o styl, jak dla mnie - raził w niektórych momentach. Czyli pół na pół, nie ma przeciętnych z plusem, dlatego dobry na zachętę

Powtórzenia, o dziwo, tutaj mi pasują. Kiedyś lubiłem tego typu krótkie formy literackie.

"Jestem swoja, tylko swoja." - Każdy jest odpowiedzialny za swoje życie. Ten wers mi przypasował Jeden z wierszy, który podoba mi się na dobry

Dobre, jak Boga kocham

Końcówka trochę jakby spalona, może poza ostatnim zdaniem - dobre dogryzienie polskiej rzeczywistości. I tak trzyma poziom.

Przyznaję, że się bardzo dobrze bawię przy czytaniu Twoich tekstów Czekam na nowe - daj znać, że coś wrzuciłeś, z chęcią przeczytam

BDB. Interesujący masz styl.

Zdecydowanie na bardzo dobry. Po dłuższym czasie czytam teksty, które są poprawne, ciekawe i krótkie. Zgadzam się z tym szokującym akapitem - aż mnie w żołądku ścisnęło, bo to jedna z chorób, których się boję. Znaleźć sens życia, żyć z nim - coś cudownego.

Krótkie i zabawne! Oryginalne

Czytało się dobrze, z chęcią bym pojeździł tym autobusem

Pośmiałem się. Jeśli były błędy językowe, gramatyczne czy ortograficzne, to nie zwróciłem uwagi Historyjka ciekawa. Skojarzyłem z Jakubem Wędrowyczem. A że lubię Wędrowycza i podobało mi się opowiadanko - 5.

Siedzę sobie przy kompie (jak prawie każdego popołudnia i wieczora po pracy..., no chyba że piję ), czytam to i czuję, jak mnie w okolicach serca ściska. Nie, żeby romantyzm jakiś, czy tkliwość, to pewnie po kawie, mam tak drugi raz, muszę iść do lekarza w końcu Powaga.
Wracając do tekstu - trzy sprawy, trzy skojarzenia.
Jakiś rok-dwa temu miałem trudny okres ze swoją dziewczyną, obecnie narzeczoną, i miałem straszną potrzebę umówić się z kimś innym, tak dla odmiany, dla zemsty, na czacie, czy z którąś z koleżanek z gg, już prawie, prawie dogadałem się ze swoją byłą przez smsy na spotkanie... Później się poprawiło
A w sierpniu 2007 przyjechałem na dłuższy weekend do Polski - i powiem Wam, że to był magiczny weekend, strasznie romantycznie żywy, układało nam się cudownie, wspólny czas, rozmowy, żadnych kłótni czy marnowania dni. Są takie chwile, że piękny jest świat I przekonałem się, że to zależy tylko i jedynie od nas, nam po prostu szkoda było tracić wspólne chwile, bo nie wiadomo było, kiedy znów przyjadę.
I trzecia sprawa - wyrzuciłem z pokoju telewizor dawno temu, za bardzo wciągały mnie seriale i wieczorne filmy, strata czasu. Ale z kolei internet mnie połknął Tzw. "nie mam czasu" się u mnie pojawiło - tyle spraw czeka na mnie, łącznie z pisaniem, że aż strach. Gdzie sport? moja nauka angielskiego? czytanie? wyprawy i robienie zdjęć?
I za to pobudzenie wspomnień - kolejny bardzo dobry