Wiolinku
no i cóż ja mogłabym powiedzieć więcej...?
Pozdrawiam zauroczona podniebnym tańcem

Witam
by potem mnie wystroić w płaszcz z zielonych oczu
Chyba dzisiaj pójdę spać z głową pełną poezji
Wiolnku cudnie czarujesz.
Twoje wiersze pozwalają marzyć
Moje grono ukochanych poetów z Portalu Pisarskiego właśnie się poszerzyło
Pozdrawiam

Witam ponownie
Postanowiłam Cię poczytać
I jak tu nie kochać tego portalu, kiedy można odnaleźć na nim ludzi, którzy tak piszą.
Wiolinku, Twoje wiersze czarują i wciągają
Uwielbiam je a zwłaszcza Twoje miniaturki.
Cudnie piszesz
Pozdrawiam ciepło

Wiolinku
Powoli staję się wielbicielką Twoich miniaturek
Co ja mówię, już nią jestem.
Dają tyle pola do wyobraźni, są takie prawdziwe i głębokie, nasycone emocjami.
Pisz, pisz ich jak najwięcej
Pozdrawiam ciepło

mariomagdaleno, hossteso, czarodziejko - wielkie dzięki za poświęcenie waszego czasu moim bohaterom
Tą pierwszą część pisałam pod wpływem chwili, oczywiście w głowie kiełkuje mi już dalsza część, mam nadzieję, że będzie lepiej
Imiona zostaną raczej takie same, przyzwyczaiłam się już do swoich bohaterów.

Mariomagdaleno, dziękuję za cenną uwagę(ale postaci za dużo sobie tłumacza), postaram się ją dobrze wykorzystać

Pozdrawiam serdecznie

Gawędziarzu - dziękuję za odwiedziny i cenne uwagi, zapraszam częściej

mariomagdaleno - no cóż może spróbuję Cię kiedyś zaskoczyć, dzięki wielkie za wizytę zarówno tutaj jak i w Białym zamku

Usunięty - dziękuję za miłe słowo

Bosski - to wielki zaszczyt gościć Cię w moim świecie poezji, zapraszam jak najczęściej

Wiolinku witam i dziękuję za miłe słowo, puenta w swoim założeniu miała być właśnie taka pesymistyczna ale może rzeczywiście pomyślę nad jej innym zobrazowaniem.

Latino17 jak zwykle dziękuję za zajrzenie, lubię czytać Twoje komentarze
Pozdrawiam serdecznie

michuK witam w swoich skromnych "progach" - wiersz był pisany pod wpływem chwili i emocji, ale dziękuję za słowo w komentarzu, zapraszam częściej

anitko - dziękuję za zajrzenie i uwagi i również zapraszam częściej

Bardzo przejrzysty ten Twój wiersz i taki lekki.
Potrzeba chwili - jest czasem tak, że w wielu różnych sytuacjach potrzebujemy z kimś porozmawiać, pobyć z kimś bliskim albo nawet razem wsłuchać się w ciszę i Ty to pięknie ujęłaś w swoim wierszu
wystarczy jeden ruch
gest
by przenieść się
-co chcesz
Pozdrawiam serdecznie

Witaj
Poke, że ja u Ciebie jeszcze nie byłam to błąd
Pięknie piszesz, i nawet jesień wydaje się być u Ciebie wesoła
Muszę Cię poczytać
Pozdrawiam serdecznie

- Nikt. Dokąd ja będę przy tobie…
- Dokąd ty będziesz przy mnie…


Latino17 pięknie, bardzo pięknie. Świetnie mroczne opowiadanie.
Wzruszyłam się ostatnią rozmową Rity i Alexa.
Doskonale potrafisz budować nastrój nie tylko uczuć głównych bohaterów ale również miejsc akcji.
To miasto z neonami, dom nad jeziorem i mieszkanie Rity i Alexa czytając czułam się jakbym to widziała.
Więcej takich opowiadań, no może trochę mniej mrocznych, a może jakaś lekka komedyjka?
Pozdrawiam ciepło

Witaj Bosski
Czy zamierzasz kiedyś wydać oba cykle?(różno-rodności, Każdy wiersz ma twoje imię?), bo jeśli tak to ja się ustawiam pierwsza w kolejce po autograf
Fajnie było by wziąć do ręki tomik z TAKIMI wierszami.
Tutaj odczułam wrażenie, że piszesz o poszukiwaniu samego siebie, o próbie nazwania swojej rzeczywistości.
W każdym z Twoich wierszy mogę odnaleźć coś dla siebie i to podoba mi się najbardziej.
Pozdrawiam serdecznie i życzę miłego dnia( a z tym wydaniem nie żartowałam , pomyśl kiedyś o tym)

Witaj ciepło
Tu mnie jeszcze nie było
Podoba mi się bardzo. Oryginalny temat w niezwykle jak to u Ciebie pięknym wydaniu. Bardzo mi się spodobała ta rozmowa poety z wierszem, uśmiechnęłam się czytając
Pozdrawiam serdecznie i życzę miłego dnia

Wiolinku witaj
Znowu się uśmiechnęłam czytając Twój wiersz.
Utwór bardzo magiczny i taki baśniowy(mógłby być wstępem do pięknej baśni).
Niezwykle zgrabnie wychodzą Ci te Twoje krótkie utworki
Pozdrawiam ciepło

P.s witaj na portalu

Witam serdecznie
Pięknie piszesz i tak lekko
Mam tylko jedną uwagę - może ten cytat z wiersza Baczyńskiego razem z nazwiskiem poety lepiej by było napisać w kursywie, bo trochę zlewa się z Twoim utworem.
Po za tym jest piękne. W bardzo lekki sposób ujęłaś/eś rozterki poety, który próbuje w szczególny sposób opisać swoją muzę.
Pozdrawiam