Grota i poszukiwacze złota (22)

Grota i poszukiwacze złota (22) - ajw

Proza » Humoreska » Grota i poszukiwacze złota (22)

Od autora: XXII cz. opowiadania "Życie Marcela jako ustawiczne unikanie pokus"

Ruszyłem do pokoju siostry, ale tam wszystko było w idealnym porządku. Tylko niezasłane łóżko świadczyło, że ktoś w nim spał, choć trudno było odgadnąć kiedy miało to miejsce. Niestety, ani śladu po Ance.

- Może ją porwali? – Przypomniałem sobie epizod z mafią i niedawny pożar. Pot zrosił moje czoło i poczułem autentyczny strach.

Gabrysia była równie przerażona jak ja. Rozglądała się po mieszkaniu niepewnym wzrokiem, biegała od pokoju do pokoju, zaglądając w różne kąty.

- Może zadzwoń do niej – powiedziała wreszcie, patrząc na mnie wyczekująco.

Telefon odezwał się z łazienki. Leżał na pralce obok jednorazówek kremów, porozrzucanych wokół kosmetyków. Zadzwoniłem też do mamy, ale nie odbierała. Byłem coraz bardziej zaniepokojony.

Postanowiliśmy podjechać do szpitala, ale na miejscu okazało się, że mamę wypisano dwa dni temu. Zgłupiałem kompletnie i już miałem dzwonić do Torzewskiego, zgłaszając zaginięcie rodziny, gdy Gabi wpadła na pomysł, że może wujek Jurek będzie wiedział, co się wydarzyło. To była myśl! Niestety, u niego wciąż zgłaszała się automatyczna sekretarka.

Byliśmy blisko jego domu, więc skręciłem gwałtownie w uliczkę prowadzącą do posiadłości, stojącej tuż przy starym wieżowcu, w którym mieszkał miejscowy element. Z daleka zobaczyłem postać stryja, stojącego przy bramie wjazdowej i kłócącego się z dwoma dryblasami, którzy wymachiwali rękami. Obok stało pogotowie wodno-kanalizacyjne. Zatrzymałem się i podbiegłem gotowy bronić rodziny, ale okazało się, że to tylko wymiana zdań i nikt nikomu nie chce zrobić krzywdy. Mężczyźni, którzy z bliska okazali się bliźniakami z sąsiedztwa, ruszyli w kierunku wieżowca.

- No, co za debile! – Jerzy machnął na nich ręką i zdziwiony moim widokiem zamrugał oczami. – A co ty tu robisz?

- Mama i Anka zaginęły – wyrzuciłem z siebie, a stryj roześmiał się i wskazał na okno, w którym zobaczyłem mamę krzątającą się po kuchni.

– Wczoraj przeniosła się do mnie. Właśnie myje rodową porcelanę, bo przed południem przywieźliśmy rzeczy z waszego domu. Nic ci nie mówiła?

- Jakoś chyba zapomniała. – Odetchnąłem z ulgą. – A co tu się stało? – Wskazałem głową pogotowie wodno-kanalizacyjne.

- A widzisz, ci kretyni złota szukali. – Stryj przystanął, pokazał mizerną górkę piasku przy bramie i opowiedział nam szybko historię, która wydarzyła się tego dnia.

Okazało się, że stryj topił złoty granulat, a że nie chciał smrodzić w domu, wyniósł tygiel na piasek i tam spokojnie wykonał zadanie. Niestety, część metalu odprysnęła i niewielkie kuleczki poleciały na podłoże. Wziął więc sito i wyłuskał drogocenne drobiny. Przyglądały się temu okoliczne pijaczki z bliźniakami na czele. Na pytanie, co robi zażartował, że przywieźli mu wywrotkę piachu z dawnej kopalni złota pod Złotoryją i pokazał kawałeczki kruszcu.

Kiedy pojechał z mamą po meble, pijaczki jako poszukiwacze złota, zaopiekowały się jego piaskiem. Wynieśli prawie całą górkę i płucząc w domowych umywalkach zatkali w bloku cały pion. A że narobili szkód przyszli do wuja z reklamacją.

Ruszyliśmy do drzwi i wtedy zobaczyła nas mama. Wybiegła na ganek radosna jak nigdy przedtem.

- Co za niespodzianka! – Przytuliła nas serdecznie, zapraszając do środka. - Tylko Ani brakuje – dodała, a ja chyba pierwszy raz w życiu słyszałem w jej głosie jakieś emocje.

– No właśnie. Gdzie Anka? – Przerwałem ten szczebiot.

- No jak to, gdzie? Pojechała w góry z Szymonem.

- Z jakim znów Szymonem?

- Z Radziszewskim. Nie pamiętasz Szymona?

Szymon Radziszewski - nasz sąsiad z ulicy, zakochany w Ance od podstawówki. Kujon w rogowych okularach, a dzisiaj właściciel firmy handlującej sprzętem medycznym. No, no… Wreszcie moja siostra przejrzała na oczy i dostrzegła amanta, który kręcił się przy niej jak satelita, a ona tyle czasu szukała szczęścia na innych planetach.

W sumie to dobrze, że Ance spodobał się Szymon, a nie jego brat, zwany Golem. Ten drugi był w moim wieku i strzelał do wielu bramek (znaczy chodził z kilkoma laskami na raz). Przez trzy lata siedziałem z nim w jednej ławce i nigdy w życiu nie miałem okazji nic od niego zerżnąć, bo był głupi jak but i myślał tylko o pannach. A szczególnie o jednej, która miała tyłek jak agregat prądotwórczy, za to mózg nieproporcjonalnie małych rozmiarów. Mieszkała w Puławach na osiedlu Górna Niwa czy jakoś tak. Znam wiele fajnych lasek z Puław, ale ta była naprawdę felerna.

Kiedyś pojechaliśmy do niej na imprezę. Zaopatrzyliśmy się w browar w osiedlowym sklepie i szliśmy ulicami upamiętniającymi polskich generałów.

- O, Grota Roweckiego – przeczytałem tabliczkę z napisem ulicy, przypominając sobie dokonania sławnego Polaka. W owym czasie tylko historia wchodziła do mojego pustego łba, a o Grocie Roweckim często nadawał mi ojciec, który był fanem generała.

- Wiecie co? – odezwała się wspomniana wcześniej dziewczyna. – Tyle lat tu mieszkam, ale nigdy w tej grocie nie byłam.

Koniec cz. XXII

Poprzednie części:

cz. XVII - http://www.portal-pisarski.pl/czytaj/52639/trafiony-zatopiony-17

cz. XVIII - http://www.portal-pisarski.pl/czytaj/53171/czy-bede-musiala-sie-rozbierac

cz. XIX - http://www.portal-pisarski.pl/czytaj/53555/sezamie-otworz-sie

cz.XX - http://www.portal-pisarski.pl/czytaj/53681/czerwcowa-majowka-20

cz. XXI - http://www.portal-pisarski.pl/czytaj/53796/klucha-21

Poleć ten artykuł znajomemu
Zamknij
Znajomy został poinformowany

ajw · dnia 02.03.2016 23:43 · Czytań: 1927 · Średnia ocena: 5 · Komentarzy: 12

Inne artykuły tego autora:

Zobacz więcej

Kopiowanie tekstów, obrazów i wszelakiej twórczości użytkowników portalu bez ich zgody jest stanowczo zabronione. (Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych, Dz.U. 1994 nr 24 poz. 83 z dnia 4 lutego 1994r.).

Komentarze

Gorgiasz dnia 03.03.2016 07:07

Cytat:

Akurat byliśmy blisko jego domu, więc skręciłem gwałtownie w uliczkę prowadzącą do posiadłości, stojącej tuż przy starym wieżowcu,

Zdanie rozpocząłbym od "Byliśmy blisko jego..."

- No, co za debile! – Jerzy machnął na nich ręką i zdziwiony moim widokiem zamrugał oczami – A co ty tu robisz?
Kropka po "oczami".

Cytat:

- Jakoś chyba zapomniała – odetchnąłem z ulgą – A co tu się stało? – wskazałem głową pogotowie wodno-kanalizacyjne.

- A widzisz, ci kretyni złota szukali – stryj przystanął,

- Jakoś chyba zapomniała. – Odetchnąłem z ulgą. – A co tu się stało? – Wskazałem głową pogotowie wodno-kanalizacyjne.

- A widzisz, ci kretyni złota szukali. – Stryj przystanął,

Cytat:

wyniósł tygiel na piasek i tam spokojnie wykonał zadanie. Niestety, część metalu odprysnęła i niewielkie kuleczki poleciały na piasek. Wziął więc sito i wyłuskał drogocenne drobiny. Przyglądały się temu okoliczne pijaczki z bliźniakami na czele. Na pytanie, co robi zażartował, że przywieźli mu piasek z dawnej kopalni złota pod Złotoryją i pokazał kawałeczki kruszcu.

Trzy razy "piasek".

- Co za niespodzianka! – przytuliła nas serdecznie, zapraszając do środka.
- Co za niespodzianka! – Przytuliła nas serdecznie, zapraszając do środka.

Cytat:

a ja chyba pierwszy raz w życiu słyszałem w jej głosie jakieś emocje.

– No właśnie. Gdzie Anka? – Przerwałem jej monolog.

Powtórzone "jej".

Przyjemnie się czytał, choć to nie moja bajka.

purpur dnia 03.03.2016 12:59

Fajnie, że Marceli wpadł właśnie dziś. Jakoś dzisiejszy dzień, nie jest tym, czym powinien być dzień po środzie, nie będący piątkiem

Wymagana była taka przyjemna porcja "uśmiechu" - a dokładnie tym jest dla mnie Twój cykl.
Wyjątkowo dobry odcinek, bardzo imponujesz tym, że pomimo dwudziestu części, dalej potrafisz zaskoczyć "dodatkowym" wątkiem, utkanym z takim wdziękiem!

Tak, złoty element, jest... no kurcze, genialny! Nie wiem jaki dealer dostarcza pigułki na pomysłowość, ale masz mi dać jego numer, albo chociaż chociaż jego adres mailowy - już ja na nim wymuszę dostawę.

Super AJW! Naprawdę i bez kokieterii super!

Cytat:

życiu nie miałem okazji nic od niego zwalić,

- może poszukałbyś innego słowa, zamiast "zwalić", może "zerżnąć"?

Cytat:

...i szliśmy ulicami upamiętniającymi polskich generałów.

- całe zdanie bardzo fajne, bardzo pomysłowe. Na pewno ukradnę!

Pozdrawiam i uciekam!

ajw dnia 03.03.2016 13:57

Gorgiasz - bardzo dziękuję za pokazanie błędów. Cieszę się, że choć nie Twoja bajka, to zechciałeś poczytać i jeszcze pomóc

purpur - samo życie pisze te scenariusze. Wystarczy tylko uważnie patrzeć. Ja uważam, że powodów do uśmiechu dookoła jest cała masa. Wystarczy tylko chcieć mieć i już są powody do dostrzegania takich małych 'radości'

Poprawiałam zwalenie na zerżnięcie

Miroslaw Sliwa dnia 03.03.2016 15:51 Ocena: Świetne!

Cześć Ajw.
Naprawdę zabawne opowiadanie, a fraza: "- Wiecie co? – odezwała się wspomniana wcześniej dziewczyna. – Tyle lat tu mieszkam, ale nigdy w tej grocie nie byłam". - mistrzostwo świata. Niewiele brakowało, a spadłbym z krzesła. Ze śmiechu oczywiście.
Bliźniacy wypłukujący złotodajny piasek; też bomba.

Eh, życie.
Pozdrawiam serdecznie.

Mirek

mike17 dnia 03.03.2016 16:16 Ocena: Świetne!

Przyjemnie się czyta, jakby się oglądało jakiś film Barei, gdzie humor tryska z wszystkich kątów, taki swojski i zwyczajny, bez przegięć i sadzenia się na wesołkowatość, co razi na kilometr.

Te twoje opowiastki to fajny serial: zawsze coś świeżego zapodasz, że micha się jarzy.
I o to chodzi, by było wesoło i naturalnie.
A twoi bohaterzy, niezła ekipa

Kolesie co który to lepszy.

Czyta się na lajcie, co świadczy o tym, że tekścior działa

A tu coś ode mnie do poczytania:

http://www.portal-pisarski.pl/czytaj/53986/rzeka-przemienienia

Enjoy

ajw dnia 03.03.2016 17:11

Mirosław - uszy mnie pieką z dumy, że Ci się podoba

mike - dzięki za Twoje dobre słowo pod tekstem, które daje radość z tego, że zagladają do mnie tacy "prozaicy", którzy mogliby mnie wiele nauczyć, bo jak wiesz ja bardziej poetycka niż prozotwórcza jestem

A do linku zajrzę.. niech no się tylko z czasem dogadam

Ula dnia 03.03.2016 22:23 Ocena: Świetne!

Ajw,
Nie wiem skąd bierzesz pomysły na kolejne odcinki, ale trzymasz akcję równo. Powiem Ci, że już dzisiaj w pracy Cię podczytywałam, ale nie było bardzo jak komentarza napisać. Poczucie humoru jak zawsze na medal. Tak mi się przypomniało, jak kiedyś czekałam na Miladorowe odcinki o siostrzyczkach i teraz mam podobnie z Marcelkiem.
Pozdrawiam

ajw dnia 04.03.2016 11:25

Oj, ja też czekałam na Miladorowe siostrzyczki. Dzięki za wdepnięcie i zostawienie śladu, Uleńko

Dobra Cobra dnia 05.03.2016 23:31

Marcel, który ustawicznie unika pokus, nadal rządzi!

ajw,

Podziwiam koncept, wenę i samozaparcie. To piękne....

Pozdrawiam,
DoCo

ajw dnia 07.03.2016 13:09

DoCo, miły - zawsze dodajesz siły

Powoli zblizam się do końca.

Dobra Cobra dnia 07.03.2016 13:40

Co to bedzie, co to bedzie.... I ciekawe, czy główny bohater przeżyje?

DoCo

ajw dnia 07.03.2016 18:06

Sza.. Dajmy szansę spontanowi

Ostatnio dodane recenzje

Zobacz więcej

Proza: Górna Półka

Proza: Dolna Półka

Zobacz więcej

Poezja: Górna Półka

Poezja: Dolna Półka

Zobacz więcej

Galeria

Następne »

Przejdź do galerii

Polecane

Nawigacja

Promocja
- Współpraca i reklama
- Dotacje
Społeczność
- Redaktorzy
- Użytkownicy
- Netykieta
- Regulamin
- FAQ
Konkursy
- Zaśrodkowanie#37
Przydatne Linki
Nasze Antologie
- Przedświt
- Niebieskie Krzesło

Ostatnie komentarze

Pokazuj tylko komentarze:
Do tekstów | Do zdjęć

SzalonaJulka: 01/05/2024 00:14; Bardzo dziękuję za zatrzymanie się Dzon, ooo, trafiłeś… »

Dzon: 30/04/2024 22:22; Bardzo mi się spodobało. Płynie dynamicznie. Jestem fanem… »

Dzon: 30/04/2024 22:08; Widać,że tekst jest bardzo osobisty. Takie osobiste… »

Dzon: 30/04/2024 21:53; ;-) Uśmiechnąłem się. Jest koncept. Może trochę do… »

valeria: 30/04/2024 16:55; Nie bardzo rozumiem »

valeria: 30/04/2024 16:54; Fajne »

valeria: 30/04/2024 16:53; No ja przepadam »

valeria: 30/04/2024 16:52; Ja znowuż wychwalam Warszawę »

valeria: 30/04/2024 16:50; Jest pięknie, dzisiaj bardzo gorąco, cudna pogoda. Wiersz… »

Kazjuno: 28/04/2024 16:30; Mnie też miło Pięknooka, że zauważyłaś. »

ajw: 28/04/2024 10:25; Kajzunio- bardzo mi miło. Dziękuję za Twój komentarz »

ajw: 28/04/2024 10:23; mede_o - jak miło, że wciąż jesteś. Wzruszyłaś mnie … »

Kazjuno: 28/04/2024 08:51; Duży szacun OWSIANKO! Opowiadanie przesycone humanitaryzmem… »

valeria: 26/04/2024 21:35; Cieszę się, że podobają Ci się moje wiersze, one są z głębi… »

mike17: 26/04/2024 19:28; Violu, jak zwykle poruszyłaś serca mego bicie Słońce… »

ShoutBox

Dzon
30/04/2024 22:29
Nieczęsto tu bywam, ale przyłączam się do inicjatywy.

Kazjuno
30/04/2024 09:33
Tak Mike, przykre, ale masz rację.

mike17
28/04/2024 20:32
Mało nas zostało, komentujących. Masz rację, Kaziu. Ale co począć skoro ludzie nie mają woli uczestniczenia?

Kazjuno
26/04/2024 10:20
Ratunku!!! Ruszcie 4 litery, piszcie i komentujcie. Do k***y nędzy! Portal poza aktywnością paru osób obumiera!

Leszek Sobeczko
02/04/2024 18:12
Komu po drodze -Zapraszam [link]

Zbigniew Szczypek
01/04/2024 10:37
Z okazji Św. Wielkiej Nocy - Dużo zdrówka, wszelkiej pomyślności dla wszystkich na PP, a dzisiaj mokrego poniedziałku - jak najbardziej, także na zdrowie ;-}

Darcon
30/03/2024 22:22
Życzę spokojnych i zdrowych Świąt Wielkiej Nocy. Wszystkiego co dla Was najlepsze.

mike17
30/03/2024 15:48
Ode mnie dla Was wszystko, co najlepsze w nadchodzącą Wielkanoc - oby była spędzona w ciepłej, rodzinnej atmosferze

Yaro
30/03/2024 11:12
Wesołych Świąt życzę wszystkim portalowiczom i szanownej redakcji.

Marek Adam Grabowski
30/03/2024 10:46
Składam wam wszystkim serdeczne życzenia świąteczne

Archiwum Shoutboxa

Ostatnio widziani

ivonna
Offline
Zdzislaw
Offline
SzalonaJulka
Offline
Dzon
Offline
Kazjuno
Offline
Elimaga.
Offline
Wroona
Offline
Janusz Rosek
Offline
Redakcja
Offline
dach64
Offline
Poeta_Mariusz
Offline
Bishop LML
Offline
Teresa Hanna
Offline
Merkury
Offline
Pan mlody
Offline
OWSIANKO
Offline
Carvedilol
Offline
mike17
Offline
amaranta
Offline
pliszka
Offline

Gości online:0
Najnowszy:Usunięty